SIMPHIWE

Het is redelijk moeilijk voor mij om op het internet te geraken dus gisteren naar een internet café geweest, al mijn ervaringen van de voorbije week opgetypt en op het moment dat ik mijn bericht wou posten *crash* van de computer. Gans mijn bericht weg en geen internet tijd meer over... Dus vandaag poging 2 ...
Mijn eerste week in het opvangcentrum zit er op...en wat een ervaring! De kinderen zijn er zo gedisciplineerd en lief. Smorgens pas ik op de kleinste, zingen we liedjes, spelen we wat samen en geef ik ze eten. Na de middag vertrek ik met de oudere kinderen naar een container waar ik hen Engelse les geef. Aangezien de meeste onder hun bijna of geen engels spreken verloopt de communicatie vaak stroef...maar met genoeg verbeelding en gebarentaal geraken we er wel. Er zijn weinig middelen waarmee ik kan werken dus creatief zijn is de boodschap!
Na een paar dagen kwam ik de achtergrond van een aantal van deze kinderen te weten, vaak heel schrijnende verhalen. Ik voel mij dan zeer gelukkig als ik de kinderen kan doen lachen of iets bijleren. Ik probeer ze de liefde te geven dat de meeste van hun thuis niet krijgen. Zo waren ze ook supergelukkig met de chocolaatjes die ik voor hun meehad.
Ze hebben mij er wel al op gewezen dat ik niet 'te lief' mag doen tegen deze kinderen want wat er op hun staat te wachten is een harde wereld, dus moeten we ze ook 'hard maken'. De zwaksten onder hun worden vaak (te) streng behandeld!
Het eten hier valt mij zeer goed mee, al krijgen we wel elke dag mashed potatoes. Het zijn vaak grote porties om iedereen goed vet te mesten.Hier is het ideaalbeeld hoe ronder hoe mooier! Mijn gastfamilie heeft al gezegd dat ik zeker dik terug naar huis zal gaan zodat mijn familie kan zien dat er goed voor mij gezorgd is geweest....noooo i don't want to be a fatty! haha! Ze hebben ook gezegd dat ze fier zijn dat ik zoveel eet en ook dat ik zoveel lust en wil proeven (Dat was dan ook de eerste keer dat iemand dat tegen mij zegt..hehe) Vorige week kregen we oa. puree met kippenvel...iieeeuw dacht ik, maar het was klaargemaakt in de oven en was dus lekker krokant. Vandmiddag was het een specialiteit : puree overgoten met zure melk, ik heb het wel geproefd maar dit was echt de eerste keer dat ik iets echt niet binnenkreeg. Alleen al het idee om een bordvol zure melk op te eten..Bah!
Ik ben terechtgekomen in een relatief arme familie, dus moeten we vanaf deze week oppassen met ons electriciteitsverbruik, zo mogen we in huis geen licht meer laten branden anders zullen we niet toekomen op het einde van de maand. Savonds is het hier nog altijd zeer koud en aangezien we ook geen verwarming hebben, zitten we met de familie meestal elke avond rond de stoof in de leefruimte.
Ik heb vorige week ook mijn Afrikaanse naam gekregen : Simphiwe ( = a gift to us by God) Ik voelde mij wel vereerd met deze naam!
Zaterdag heeft iedereen bij elkaar vlechtjes in de haren gelegd. Nu proberen ze mij ook te overtuigen om dit te doen, maar dan gaan ze nog heel lang moeten zagen :)

Voor al mijn familie en vrienden die mij graag eens een brief of een pakketje willen sturen dit is het adres waar ik woon :
Virginia Dube
(Zoë Van de Velde)
245 Bokosi Street
Daveyton
1520
Gauteng
South-Africa
En voor al de nieuwschierigen : jullie kunnen het adres ook is intikken op googlemaps en dan op aerialview drukken om een satelietbeeld te zien van waar ik juist woon.

Ik eindig met de Zulu zin van de week :
Hubane i gama lakho? = Hoe noem jij? :)

xxx Zoë

Happy Nelson Mandela day!!

Goed aangekomen bij de familie Dube!

Ik zit in Daveyton, een townhip (volledige black community) net buiten Johannesburg.
Toen ik de stad binnenreed dacht ik echt van oh my god waar ben ik hier beland...ik had al veel fotos gezien op het internet maar dat heeft mij nog niet helemaal kunnen voorbereiden op de realiteit. Een hele arme buurt, allemaal kleine huisjes afgesloten door grote hekken die elkaar opvolgen lang een zandweg.

Gisteren heb ik kennisgemaakt met iedreen zodat ik nog niet volledig snap wie nu juist wel en niet in mijn huis woont, zoveel in en uit geloop.
Mijn gastmoeder is 70jaar en we noemen haar 'koko' (zulu voor oma) Haar kleindochters van 21 en 8jaar en 2 kleinzonen van 23 en 17jaar. Ook woont hier nog een geadopteerd jongetje van 8jaar wiens beide ouders een jaar geleden zijn overleden. Voor de rest ben ik niet helaam zeker :)

Iedereen spreekt Engels, maar onderling spreken ze Zulu tegen elkaar, een hele moeilijke taal, waardoor ik vaak niet helemaal meeben in wat er nu juist wordt gezegd.

Vanmorgen ben ik meegegaan naar de kerk, en ik kan jullie verzekeren naar de kerk gaan is nog nooit zo leuk geweest. De mis duurde wel 2,5uur maar er was zo een vrolijke sfeer met zingen en dansen. Iedereen mag ook vrij over hun problemen spreken. Ze hebben mij ook doen rechstaan en ik moest als nieuweling een kleine introductie geven.
Achteraf kwam iedreen mij groeten en waren ze benieuwd waarom ik er was :) Ik voelde mij echt wel op mijn gemak daar. Misschien wordt dit wel een wekelijks ritueel?

Morgen ga ik voor de eerste keer naar mijn project. Een opvangtehuis voor jonge kinderen. Ik heb al foto's gezien en tzien er mij wel allemaal deugenieten uit dus ben benieuwd wat het zal geven.

Voor de rest...HAPPY NELSON MANDELA DAY... = iedereen wordt gevraagd 67 minuten vrijwilligerswerk te doen.

SAWBONA

Na een lange reisweg zijn we eindelijk goed aangekomen in Johannesburg. De organisatie stond ons op te wachten aan de luchthaven en nam ons mee naar een jeugdhotel waar de rest van de vrijwilligers ondertussen ook al waren aangekomen.
We zijn met een groot aantal verschillende nationaliteiten dus het was al erg leuk om naar iedereen hun verhaal te luisteren. We verblijven hier 2 dagen en worden daarna verspreid over heel Zuid Afrika naar onze projecten.
Waarschijnlijk zien we elkaar later opnieuw voor eens een aantal trips te doen.

Gisterenavond we ons voorgenomen om er vroeg in te kruipen na de lange vluchten enzo lekker fris te zijn op onze eerste dag hier, maar we zijn al blijven plakken in de bar met onze zuid afrikaanse wijntjes. :) ''lekker ;) ''

Het is hier SUPER koud, 2 truien boven elkaar en 2 paar kousen, ze hebben nergens verwarming en de ramen en deuren blijven ook steeds openstaan. Aangezien er ook geen warm water is voor een douche is het heel moeilijk om oms op te warmen. haha
De electriciteit springt ook constant dus houden we het hier gezellig met een paar kaarsjes.

Vandaag was het vooral een orientatiedag : wat zijn de verwachtingen, wat mag wel/niet in de afrikaanse cultuur, hoe gedraag ik mij bij mn afrikaanse familie...
Daarna een uitstapje naar de local mall voor simkaartjes.
Bianca haar sjaal is daar vastgeraakt in de roltrap en het heeft 10 securitymannen en een mechanicien gekost om de sjaal weer te bevrijden.Weer de african way aangezien we hierop een uur mochten wachten (fotos volgen later)

Vandaag ook mijn eerste les Zulu achter de rug.
SAWBONA = HELLO :)

Morgen namiddag vertrek ik naar Daveytown waar de echte uitdaging zal beginnen...

Mijn big momma verwacht mij alvast :)

It's time for Africa!!!

EINDELIJK heb ik de bevestiging gekregen dat ik morgen zeker op het vliegtuig richting Zuid-Afrika zal zitten!

Eenmaal geland in Johannesburg zal ik de bus nemen richting Daveyton waar ik zal verblijven in de Albertina Sisulu township.
Hier word ik (hopelijk) opgewacht door mijn gastmama Virginia Dube, die ook de directrice is van het schooltje waar ik het meeste van mijn tijd zal doorbrengen.

Tot nu toe is dit al de informatie die ik heb ontvangen.

Morgen vertrek ik dus vol spanning naar de plaats die ik de komende 5 maanden 'home' zal noemen. :)

Spannende momenten staan mij te wachten...

'Normaal' vertrek ik woensdag 14juli naar Zuid-Afrika. Ik heb mijn bestemming zelf nog niet bereikt of ik moet mij al helemaal aanpassen aan de 'tragere' Afrikaanse mentaliteit, wat voor een planner zoals mij niet altijd zo evident is.

Morgen wacht ik vol ongeduld op het verlossende telefoontje van AFS. Zij zullen mij hopelijk het goede nieuws bezorgen dat alles in orde is geraakt bij de ambassade voor mijn visum.

En dan kan mijn avontuur eindelijk beginnen...